کتاب دوستی های قبل از ازدواج تألیف سید مجتبی حورایی (چاپ دهم) شامل:

بررسی روابط دختر و پسر برای شناخت بیشتر و ازدواج بهتر

فهرست مطالب کتاب دوستی های قبل از ازدواج:

پیامدهای منفی دوستی های قبل از ازدواج

  1. جاذبه‌ها مانع شناخت است.
  2. در دوستی‌ها، رفتارها تصنعی است.
  3. پیشنهاد دوستی نشانه‌ی عقیده‌ای نادرست است.
  4. خیانت در امانت
  5. ایجاد زمینه گناه و نفوذ و وسوسه شیطان
  6. فرجام ناگوار (بار کج به منزل نمی‌رسد)
  7. لطمه‌های تحصیلی و زمانی
  8. لطمه‌های شغلی
  9. لطمه‌های مالی
  10. فشار روانی – تنش‌ها  و مشاجره‌های خانوادگی – سرقت!!!
  11. ضایع شدن استعدادها
  12. آلودگی گناه و از دست رفتن سرمایه‌های معنوی
  13. اتلاف عمر و ضایع شدن وقت (هدر رفتن جوانی)
  14. سوءظن و بدگمانی دیگران
  15. کم شدن میل به ازدواج در پسرها و بالا رفتن سن دخترها
  16. عشق‌های دروغین به تهدید و انتقام تبدیل می‌شود

اگر به ازدواج منجر نشود

  1.  لطمه‌های شدید عاطفی
  2. افسردگی، اعتیاد، اقدام به خودکشی یا ناهنجاری‌های جنسی
  3. از دست دادن فرصت‌ها و موقعیت‌های خوب ازدواج
  4. مقایسه با همسر
  5. ورشکستگی عاطفی
  6. عذاب وجدان
  7. بدبینی شدید به جنس مخالف و منصرف شده از ازدواج

اگر به ازدواج منجر شود

  1. ایجاد سوءظن
  2. خدشه‌دار شدن عزت و اعتبار
  3. مبارکی زندگی تهدید می‌شود
  4. رنگ باختن شکوه ازدواج
  5. ناتوانی در تحقق وعده‌های دروغین
  6. در صورت بروز مشکل، خانواده سرزنش می‌کند نه خحمایت
  7. ترویج الگوی غلط

پاسخ به ده سؤال کلیدی و مهم 

چگونه در تصمیم‌مان محکم باشیم و احساس محرومیت نکنیم؟

چند نکته برای پایداری در این تصمیم عالی

معرفی دو اثر خوب و ارزشمند

بخشی از مقدمه مؤلف کتاب دوستی‌های قبل از ازدواج تألیف سید مجتبی حورایی:

یکی از انگیزه‌های مهم برای ایجاد رابطه با جنس مخالف، پاسخ‌گویی به نیاز روانی، عاطفی غریزی است؛ یعنی ساختار وجودی انسان به گونه‌ای است که جوان در مقطعی، به طور جدی احساس می‌کند تلاطم و التهاب درونی‌اش تنها با گفتگو، معاشرت، هم‌نشینی و ایجاد رابطه با جنس مخالف آرام می‌گیرد. بنا به دستور شرع مقدس، پاسخ‌گویی به نیازهای عاطفی و غریزی و تمایل و گرایش درونی به جنس مخالف، تنها و تنها باید با ازدواج تأمین شود و بدون عقد قرارداد ازدواج بین دختر و پسر و جاری شدن صیغه عقد، هرگونه ارتباط جدی و انس و صمیمیت و معاشرت، نادرست و گناه تلقی می‌شود. بنابراین دختر و پسر می‌توانند پس از بلوغ عقلی و جسمی و کسب آمادگی‌های لازم، به شرط یافتن یار موافق و مناسب، برای تأمین این نیازها از یک طرف و آلوده به گناه نشدن از طرف دیگر، «ازدواج» کنند.

اما در این جا برای توجیه ارتباط با جنس مخالف بدون ازدواج (یا پیش از آن) دو نکته مطرح می‌شود:

اول اینکه عده‌ای می‌گویند از آنجا که ازدواج امری بسیار مهم و حیاتی است و موفق بودن یا ناموفق بودن آن اهمیت وافر دارد، ما نیازمند این هستیم که شناخت بیشتر و جدی‌تر از کسی که می‌خواهیم با او ازدواج کنیم داشته باشیم؛خصوصاً وقتی میبینیم برخی به دلیل نشناختن طرف مقابل‌شان، ازدواج بسیار ناموفقی داشته‌اند و حالا تمام زندگیشان باتنش و مشاجره و تلخی و ناگواری تؤام است. از نظر این افراد، روش‌های مرسوم و سنتی و متداول که معمولاً با خواستگاری صورت می‌گیرد،نمی‌تواند شناخت درست و کاملی از طرف مقابل به ما بدهد؛ بنابراین لازم است ما با کسی که می‌خواهیم با او ازدواج کنیم مدتی ارتباط داشته باشیم (دوست باشیم) و در این زمان، به تدریج از یکدیگر شناخت حاصل کنیم و ببینیم آیا با هم توافق و تناسب و اشتراکی داریم و به قول خودمان به درد هم می‌خوریم یا نه و اگر دیدیم چنین است رسماً ازدواج کنیم. در حقیقت این افراد به دوستی‌های قبل از ازدواج، به امکان و فرصتی برای شناخت بهتر و بیشتر همسر آینده نگاه می‌کنند تا ازدواجشان موفق‌تر باشد.

گروه دیگری هم می‌گویند: ما فعلاٌ قصد ازدواج نداریم، صرفاً میخواهیم مدتی با یک نفر از جنس مخالف معاشرت و دوستی داشته باشیم. چه اشکالی دارد؟ خصوصاً وقتی که این رابطه پاک باشد، در حد گفتگو و بیرون رفتن و شام خوردن و تفریح کردن و …، حتی این گروه گاهی در توجیه این رابطه به این اشاره دارند که انسان نباید به یکباره ازدواج کند بلکه داشتن دوست‌دختر و دوست‌پسر (یک یا چند مورد) در دوران مجردی، می‌تواند به انسان شناخت و بینشی کلی نسبت به جنس مخالف بدهد و اگر در آینده هم احیاناً خواست ازدواج کند، این روابط قبلی، تجربه‌ای ارزشمند به حساب می‌آید.

من در این کتاب می‌خواهم با هر دو گروه صحبت کنم، اگر چه روی صحبت جدی‌تر ما با گروه اول است: همان گروهی که دوستی‌های قبل از ازدواج را به قصد و نیت ازدواج تدارک می‌بینند.

من پس از نزدیک به بیست سال برگزاری کلاس و دوره‌های موفقیت و تحول، ارتباط با جوانان، برگزاری دوره‌های ازدواج و خانواده و مشاوره‌های بسیار بسیار زیاد با دختران و پسرانی که دوستی‌های قبل از ازدواج را تجربه کرده‌اند، به طور جدی عقیده دارم که تن دادن به دوستی‌های قبل از ازدواج چه در مورد گروه اول و چه در مورد گروه دوم بسیار اشتباه است.

در دفاع از این باور، به بیش از سی دلیل اشاره می‌کنم تا ذهن شما (خصوصاً شما دختر و پسر جوان) نسبت به ابعاد، جوانب و تبعات این دوستی‌ها بازتر شود. از دلایلی که بیان می‌شود، پنج تا شش دلیل، دلایل دینی و اعتقادی است و بیش از بیست دلیل هم، دلایل عقلی است؛ یعنی اگر کسی در زمینه‌های دینی و اعتقادی هم سستی‌هایی داشته باشد، بی‌تردید این دلایل فراوان عقلی می‌تواند او را به نادرستی این روابط رهنمون شود.

ممکن است از این دلایل سی‌گانه، با ده‌تا از آنها موافق نباشید، اما آیا بقیه‌ی نکاتی که آنها را می‌پذیرید کافی نیست؟

بنابراین بنده به عنوان نویسنده این کتاب از شما دختر و پسر جوان تقاضا می‌کنم این مطلب را بخوانید و صادقانه و در خلوت خود (بدون آنکه بخواهید آنها را با کسی در میان بگذارید) درباره‌شان فکرکنید و حتماً و حتماً کتاب را تا آخر بخوانید. هیچ نگران نباشید! این کتاب نمی‌‌خواهد و نمی‌تواند شما را وادار به انجام یا عدم انجام کاری کند. تصمیم‌گیرنده زندگی شما قطعاً خود شما هستید. شما مجبور به تأیید این مطلب نیستید. فقط و فقط به یاد داشته باشید که در طول مطالعه باید:

1- با خودمان صادق باشیم؛

2- خود را به خواب نزنیم؛

3- در خلوت در مورد آن تأمل کنیم؛

4- خودمان تصمیم بگیریم.